Ο Μετάλογος είναι το πρώτο ελληνικό συστημικό περιοδικό που εκδίδει η Συστημική Εταιρεία Β. Ελλάδος από το 2002. Έχοντας τις “Επιστήμες της Ψυχής” - ιδιαίτερα την Ψυχοθεραπεία - ως βασικό πλαίσιο αναφοράς, το περιοδικό αποπειράται να υποστηρίξει το Συστημικό Παράδειγμα μέσα στην ευρύτερη κοινότητα της γνώσης. Ο Μετάλογος ονομάστηκε προς τιμήν του Gregory Bateson και της ομώνυμης έννοιάς του την οποία ορίζει ως “μια διαλεκτική συζήτηση σχετικά με προβληματικά θέματα”. Ο Μετάλογος, ένα είδος αναστοχαστικού διαλόγου, σαν μια συνεχής άσκηση που αποπειράται να δοκιμάσει τα όρια του λόγου - αφού ο λόγος δεν σημαίνει, δεν εισάγει, δεν αποκαλύπτει μόνο αλλά και αποκρύπτει…. Το περιοδικό Μετάλογος ήταν και είναι μια συλλογική κατασκευή και ελπίζει (να συνεχίσει) να συνεισφέρει στη διαμόρφωση της ταυτότητας του Ελληνικού Συστημικού Χώρου σε συνεργασία με αναγνώστες/τριες και συγγραφείς/δημιουργούς.

Η πρόσβαση στο πλήρες κείμενο του περιοδικού είναι δυνατή μόνο στο χώρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης-Επιστημονικό Αναγνωστήριο. Απευθυνθείτε στις βιβλιοθηκονόμους για το username/password.

Αποτελεί μία από τις βάσεις πλήρους κειμένου που περιλαμβάνονται στην BREPOLiS Latin Complete. Περιλαμβάνει ιστορικά έργα, χάρτες, νομικά κείμενα, αλληλογραφία, πολιτικά και λογοτεχνικά κείμενα από τον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα.

Στο Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών (ΕΑΔΔ) συγκεντρώνεται το σύνολο των διδακτορικών διατριβών που έχουν εκπονηθεί στα ελληνικά Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, καθώς και οι διδακτορικές διατριβές που έχουν εκπονηθεί από Έλληνες διδάκτορες σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα του εξωτερικού και έχουν αναγνωριστεί από το ΔΟΑΤΑΠ.

Την ευθύνη συγκρότησης, διάθεσης και διατήρησης του ΕΑΔΔ έχει δια νόμου το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).

Πρόσβαση στο γερμανικό εγκυκλοπαιδικό έργο για τον αρχαίο κόσμο Metzler’s Der Neue Pauly καθώς και στην αγγλική του έκδοση Brill’s New Pauly. Πρόκειται για ένα απαράμιλλο σύγχρονο πληροφοριακό έργο για την αρχαιότητα λόγω της εγκυκλοπαιδικής του κάλυψης και του υψηλού ακαδημαϊκού επίπεδου του καθώς της διεπιστημονικής και σύγχρονης προσέγγισης του. Εκτενή είναι η αναφορά του στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα καλύπτοντας περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας, ενώ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη μακρά και σημαντική επιρροή της αρχαιότητας και στη διαδικασία συνεχούς επανεξέτασης και επανεκτίμηση της αρχαίας κληρονομιάς, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας και της κλασικής γνώσης.