Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1814 και πέθανε στην Αθήνα 1896. Νομομαθής, οικονομολόγος, πολιτικός και συγγραφέας από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής πνευματικής ζωής στο 19ο αιώνα. Έκανε λαμπρές νομικές σπουδές στη Γενεύη, το Μόναχο και το Βερολίνο και το 1837 αναγορεύτηκε διδάκτορας στη Χαϊδελβέργη. Δίδαξε στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο των Αθηνών αρχικά ως υφηγητής και αργότερα ως καθηγητής Φυσικό και Αλληλοεθνές δίκαιο. Απολύθηκε από τη θέση του από την κυβέρνηση Ι. Κωλέττη και το 1851 εισήλθε στο δικαστικό κλάδο ως αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Στη συνέχεια διατέλεσε, για μικρό χρονικό διάστημα, υπουργός στην κυβέρνηση «Κατοχής», πληρεξούσιος στη Β' Εθνοσυνέλευση. Το 1879 εκλέχτηκε βουλευτής Αττικής με το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη, έγινε πρόεδρος της Βουλής δύο φορές (1883 & 1885), υπουργός οικονομικών (1882) και τέλος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας το 1890.

Ο Καλλιγάς, πολύπλευρη προσωπικότητα, εργάστηκε με ζήλο και αυταπάρνηση για την οικοδόμηση του νεοελληνικού κράτους και της πνευματικής του ζωής. Έγραψε πλήθος μελέτες οικονομικού, νομικού, ιστορικού και φιλολογικού χαρακτήρα καθώς και ένα λογοτεχνικό έργο, το αφήγημα «Θάνος Βλέκας». Τα περισσότερα κείμενα του πρωτοδημοσιεύτηκαν στο αξιόλογο περιοδικό της εποχής «Πανδώρα». Το αφήγημα Θάνος Βλέκας κατέχει θέση προδρομική στην ιστορία της πεζογραφίας μας. Είναι το πρώτο νεοελληνικό μυθιστόρημα που αντλεί το θέμα του από τη σύγχρονη πραγματικότητα της πρώιμης οθωμανικής Ελλάδας και αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για την πραγματικότητα του νεοσύστατου Ελληνικού Βασιλείου.

Βιβλία του Παύλου Καλλιγά στη συλλογή της Βιβλιοθήκης ΑΠΘ.